Van Sihanoukville naar Phnom Penh en Vietnam
Door: kamiel en coco
Blijf op de hoogte en volg Kamiel en Coco
09 Juni 2011 | Thailand, Bangkok
Hallo allemaal,
Zo eindelijk weer tijd om weer eens wat te schrijven. De tijd gaat nu echt razend snel!
Zoals aangekondigd zijn we op een boottripje gegaan. We hadden de trip samen met twee Nederlanders geboekt en eenmaal op de boot waren er nog twee waar we de hele trip gezellig mee hebben doorgebracht. Het snorkelen was leuk, Kamiel heeft weer twee haaien gezien. Het koraal was weer ietsje anders dan in Thailand en erg mooi.
Na het snorkelen naar een eiland gegaan waar we de naam al niet meer van weten. Eenmaal daar zijn we door een rivier gaan lopen. SMERIG!
Heet, donkerbruin water. Coco heeft het af laten weten. Je liep door het slib, over dode takjes en in het water zaten slangen en bloedzuigers. Gelukkig geen last van gehad. Het was erg grappig om met een groep mensen daar door heen te lopen en om de vijf meter een gil te horen wanneer iemand weer eens ergens in zakte of op ging staan. Je kon namelijk niet zien waar je op ging staan. De jongen die de groep leide vertelde van alles over de planten en het "leven" op het eiland.
Eenmaal terug op het strand even wat gedronken en toen door de jungle gaan lopen. Dat stelde niet echt veel voor maar was ook wel leuk om te doen. Kamiel moest weer zo nodig in een liaan klimmen, wat een leuke foto heeft opgeleverd. Zodra we de kans hebben zullen we weer wat foto's op de hyve van Coco zetten.
Op de boot ging de bar open, kregen we een gratis shotje en was het zuipen geblazen. Ook konden we van de boot afspringen, zeker 5 meter... Was wel leuk om te doen! Wel grappig, lekker asociaal met keiharde muziek zuipend en dansend over de tropische zee varen. Ook nog van de vrij hoge boot gesprongen wat ook wel leuk was om te doen. 'S avonds zijn we gaan uit eten met onze hollandse vrienden en daarna een biertje gedronken.
De dagen erna hebben we vrijwel niets gedaan behalve lekker luieren op het strand en genoten van het goedkope leventje. Maar dat was mede te danken aan een erge diaree die we daar hebben opgelopen. Toch even een dag of twee goed ziek geweest! Maar dat mag ook wel na drie maandjes. Oja en de wondjes van Kamiel zijn intussen goed genezen.
Na Sihanoukville de bus naar Phnom Penh gepakt. Daar hebben we de eerste nacht in een superslecht hotel geslapen, werkelijk niets was goed.Toen de douchekop het begaf en we ons met een tuinslang moesten douchen vonden we dat het tijd was om uit te checken en op zoek te gaan naar iets nieuws. (we betaalden immers 10 dollar voor die zwijenenstal).
Vanaf het moment dat we uit de bus stapten in Phnom Penh heeft Tueck (spreek je uit als Toek) ons overal naar toe gebracht. Een prima kerel. We zijn de eerste dag 's ochtends naar de Tuol Sleng prison gegaan. (ook wel bekend als S-21 prison). De Khmer Rouge onder leiding van Pol Pot heeft Phnom Penh (meer dan een miljoen inwoners) in een week tijd ontruimd. Iedereen moest op het land gaan werken. Er mochten geen verschillen meer zijn in klassen. Geleerden werden ter plekke geexecuteerd of gebracht naar de Tual Sleng prison. Daar werden de mensen gemarteld tot ze stierven. Iedere dag werden 4 tot 10 mensen weggebracht om "fruit te gaan plukken". In werkelijkheid werden ze naar een boomgaard buiten de stad gebracht waar ze werden doodgeslagen, neergestoken of levend werden begraven. Vervolgens werd DDT over de lichamen gegooid tegen de stank. Daar liggen 20000 mensen in massagraven die in 1980 zijn ontruimd.
Het was erg indrukwekkend om te zien. In de gevangenis zag je wat voor een marteltuigen er werden gehanteerd. De galg stond er nog, waar de gevangenen achterstevoren aan hun armen werden opgeheist. Daar onder stonden twee potten waar stinkend water in had gezeten. Dit water werd gebruikt om de planten te bemesten. Wanneer de gevangenen tijdens het verhoor door de afgrijselijke pijn flauwviellen, werden de gevangenen met hun hoofd hier in ondergedompeld om ze weer bij bewustzijn te krijgen, waarna het verhoor weer werd voortgezet. Het prikkeldraad zat nog om de gebouwen, de cellen waren intact, toilet boxen stonden er nog, de kettingen zaten nog vast aan de grond. Foto's van de slachtoffers en van de daders werden in de gevangenis tentoon gesteld. Werkelijk een gruwelijke ervaring.
De killing fields waren gelukkig wat minder confronterend, buiten het monument wat ervoor stond. Hier waren alle botten en schedels uit de massagraven in opgeslagen en die kon je gewoon zien. De killing fields bestond uit een twintigtal kuilen. Uit de grond zag je soms wat stof steken. Dit waren kleren van mensen die daar zijn omgekomen. Erg vreemd om daar overheen te lopen.
De volgende dag zijn we naar Wat Phnom gegaan, een tempel. Dat stelde niet zo veel voor en na zo veel tempels gezien te hebben, (zeker na het Angkhor tempelcomplex) niet zo indrukwekkend. Daarna naar de markt gegaan. Daar hebben we wat souvenirs voor thuis weten te scoren. Tueck bracht ons terug naar het hotel, Kamiel is even een pilsje gaan drinken met Tueck. Daar heeft hij met hem afgesproken om 's avonds bij hem thuis op bezoek te komen en wat te gaan drinken met zijn vrienden.
Coco, nog steeds geveld door diarree, bleef in het hotel.
Ik ging met Tueck mee op de tuctuc naar zijn huis. Kleine vieze straatjes, kleine vieze huisjes en kleine vieze asiaten. Nee grapje het was wel charmant. Hij leefde met zijn vriendin(19jr) en zijn zoontje in een huisje dat alleen een begane grond had. Ongeveer 3 bij 5 meter. Hier in was een (vies) keukentje dat lekte aan alle kanten, een wc (gat in de grond), een slaapkamertje (grote matras op de grond met doeken als muren) en een woongedeelte met een hangmat. In de hangmat lag een babytje van 3 maanden oud. Opvallend was dat ze qua sanitair en alles niets hadden, maar wel een groot flatscreen Samsung t.v. en een Panasonic stereo installatie. Buiten de deur op een pleintje (afgebroken huis waarvan de vloer nog stond) stond een karretje, waar een vrouw eten maakte voor de hele buurt. Ook had ze een grote koelbox dat vol zat met bier en frisdrank.
Wat een rare ervaring, de vrienden van tueck waren slecht verzorgd, dronken en noem maar op. De vrouwen van de jongens zaten om ons heen. Wanneer een man zijn bier op had, gooide hij het over zijn schouder waarna een vrouw het opruimde. De mensen waren in mij geinteresseerd, maar totaal niet beleefd of gemanierd. Echte arme mensen zonder richtlijnen. Geen ouders, die zijn allemaal dood vanwege slechte gezondheid of de Khmer Rouge genocide. Ik heb een kind van 1 jaar een stuk of zes keer achter elkaar de weg op zien rennen waarna het op het nippertje werd gered van aanrijding. Ik heb mensen zien vechten, maar ik heb me geen moment onveilig gevoeld. Daar zorge Tueck voor met zijn vrienden. Ik werd geaccepteerd en goed behandeld. Na een biertje of 6 heb ik wat geld op tafel gelegd en heeft Tueck me naar het hotel gebracht.
De volgende dag gingen we naar Vietnam, dit verhaal kun je lezen onder het kopje "Vietnam".
Zo eindelijk weer tijd om weer eens wat te schrijven. De tijd gaat nu echt razend snel!
Zoals aangekondigd zijn we op een boottripje gegaan. We hadden de trip samen met twee Nederlanders geboekt en eenmaal op de boot waren er nog twee waar we de hele trip gezellig mee hebben doorgebracht. Het snorkelen was leuk, Kamiel heeft weer twee haaien gezien. Het koraal was weer ietsje anders dan in Thailand en erg mooi.
Na het snorkelen naar een eiland gegaan waar we de naam al niet meer van weten. Eenmaal daar zijn we door een rivier gaan lopen. SMERIG!
Heet, donkerbruin water. Coco heeft het af laten weten. Je liep door het slib, over dode takjes en in het water zaten slangen en bloedzuigers. Gelukkig geen last van gehad. Het was erg grappig om met een groep mensen daar door heen te lopen en om de vijf meter een gil te horen wanneer iemand weer eens ergens in zakte of op ging staan. Je kon namelijk niet zien waar je op ging staan. De jongen die de groep leide vertelde van alles over de planten en het "leven" op het eiland.
Eenmaal terug op het strand even wat gedronken en toen door de jungle gaan lopen. Dat stelde niet echt veel voor maar was ook wel leuk om te doen. Kamiel moest weer zo nodig in een liaan klimmen, wat een leuke foto heeft opgeleverd. Zodra we de kans hebben zullen we weer wat foto's op de hyve van Coco zetten.
Op de boot ging de bar open, kregen we een gratis shotje en was het zuipen geblazen. Ook konden we van de boot afspringen, zeker 5 meter... Was wel leuk om te doen! Wel grappig, lekker asociaal met keiharde muziek zuipend en dansend over de tropische zee varen. Ook nog van de vrij hoge boot gesprongen wat ook wel leuk was om te doen. 'S avonds zijn we gaan uit eten met onze hollandse vrienden en daarna een biertje gedronken.
De dagen erna hebben we vrijwel niets gedaan behalve lekker luieren op het strand en genoten van het goedkope leventje. Maar dat was mede te danken aan een erge diaree die we daar hebben opgelopen. Toch even een dag of twee goed ziek geweest! Maar dat mag ook wel na drie maandjes. Oja en de wondjes van Kamiel zijn intussen goed genezen.
Na Sihanoukville de bus naar Phnom Penh gepakt. Daar hebben we de eerste nacht in een superslecht hotel geslapen, werkelijk niets was goed.Toen de douchekop het begaf en we ons met een tuinslang moesten douchen vonden we dat het tijd was om uit te checken en op zoek te gaan naar iets nieuws. (we betaalden immers 10 dollar voor die zwijenenstal).
Vanaf het moment dat we uit de bus stapten in Phnom Penh heeft Tueck (spreek je uit als Toek) ons overal naar toe gebracht. Een prima kerel. We zijn de eerste dag 's ochtends naar de Tuol Sleng prison gegaan. (ook wel bekend als S-21 prison). De Khmer Rouge onder leiding van Pol Pot heeft Phnom Penh (meer dan een miljoen inwoners) in een week tijd ontruimd. Iedereen moest op het land gaan werken. Er mochten geen verschillen meer zijn in klassen. Geleerden werden ter plekke geexecuteerd of gebracht naar de Tual Sleng prison. Daar werden de mensen gemarteld tot ze stierven. Iedere dag werden 4 tot 10 mensen weggebracht om "fruit te gaan plukken". In werkelijkheid werden ze naar een boomgaard buiten de stad gebracht waar ze werden doodgeslagen, neergestoken of levend werden begraven. Vervolgens werd DDT over de lichamen gegooid tegen de stank. Daar liggen 20000 mensen in massagraven die in 1980 zijn ontruimd.
Het was erg indrukwekkend om te zien. In de gevangenis zag je wat voor een marteltuigen er werden gehanteerd. De galg stond er nog, waar de gevangenen achterstevoren aan hun armen werden opgeheist. Daar onder stonden twee potten waar stinkend water in had gezeten. Dit water werd gebruikt om de planten te bemesten. Wanneer de gevangenen tijdens het verhoor door de afgrijselijke pijn flauwviellen, werden de gevangenen met hun hoofd hier in ondergedompeld om ze weer bij bewustzijn te krijgen, waarna het verhoor weer werd voortgezet. Het prikkeldraad zat nog om de gebouwen, de cellen waren intact, toilet boxen stonden er nog, de kettingen zaten nog vast aan de grond. Foto's van de slachtoffers en van de daders werden in de gevangenis tentoon gesteld. Werkelijk een gruwelijke ervaring.
De killing fields waren gelukkig wat minder confronterend, buiten het monument wat ervoor stond. Hier waren alle botten en schedels uit de massagraven in opgeslagen en die kon je gewoon zien. De killing fields bestond uit een twintigtal kuilen. Uit de grond zag je soms wat stof steken. Dit waren kleren van mensen die daar zijn omgekomen. Erg vreemd om daar overheen te lopen.
De volgende dag zijn we naar Wat Phnom gegaan, een tempel. Dat stelde niet zo veel voor en na zo veel tempels gezien te hebben, (zeker na het Angkhor tempelcomplex) niet zo indrukwekkend. Daarna naar de markt gegaan. Daar hebben we wat souvenirs voor thuis weten te scoren. Tueck bracht ons terug naar het hotel, Kamiel is even een pilsje gaan drinken met Tueck. Daar heeft hij met hem afgesproken om 's avonds bij hem thuis op bezoek te komen en wat te gaan drinken met zijn vrienden.
Coco, nog steeds geveld door diarree, bleef in het hotel.
Ik ging met Tueck mee op de tuctuc naar zijn huis. Kleine vieze straatjes, kleine vieze huisjes en kleine vieze asiaten. Nee grapje het was wel charmant. Hij leefde met zijn vriendin(19jr) en zijn zoontje in een huisje dat alleen een begane grond had. Ongeveer 3 bij 5 meter. Hier in was een (vies) keukentje dat lekte aan alle kanten, een wc (gat in de grond), een slaapkamertje (grote matras op de grond met doeken als muren) en een woongedeelte met een hangmat. In de hangmat lag een babytje van 3 maanden oud. Opvallend was dat ze qua sanitair en alles niets hadden, maar wel een groot flatscreen Samsung t.v. en een Panasonic stereo installatie. Buiten de deur op een pleintje (afgebroken huis waarvan de vloer nog stond) stond een karretje, waar een vrouw eten maakte voor de hele buurt. Ook had ze een grote koelbox dat vol zat met bier en frisdrank.
Wat een rare ervaring, de vrienden van tueck waren slecht verzorgd, dronken en noem maar op. De vrouwen van de jongens zaten om ons heen. Wanneer een man zijn bier op had, gooide hij het over zijn schouder waarna een vrouw het opruimde. De mensen waren in mij geinteresseerd, maar totaal niet beleefd of gemanierd. Echte arme mensen zonder richtlijnen. Geen ouders, die zijn allemaal dood vanwege slechte gezondheid of de Khmer Rouge genocide. Ik heb een kind van 1 jaar een stuk of zes keer achter elkaar de weg op zien rennen waarna het op het nippertje werd gered van aanrijding. Ik heb mensen zien vechten, maar ik heb me geen moment onveilig gevoeld. Daar zorge Tueck voor met zijn vrienden. Ik werd geaccepteerd en goed behandeld. Na een biertje of 6 heb ik wat geld op tafel gelegd en heeft Tueck me naar het hotel gebracht.
De volgende dag gingen we naar Vietnam, dit verhaal kun je lezen onder het kopje "Vietnam".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
